Güçlü ol demiþtin ya, ben de yorganý çekmeden baþýma hiç ama hiç aðlamayacaðým. Ama sonra, Allah ne verdiyse... Gözyaþlarým söndüremez içimde yanan ateþi... Çünkü yokluðun, bilmem kaç nufüslu þu kocaman þehirde kendini yapayalnýz hissetmek gibi, imkânsýz bir þeyi diz çöküp de Yaradan'dan dilemek gibi.. en azaplý günahlardan sonra sýzlayan vicdaným gibi... Gül kokulum, puslu gözlüm! Sakýn sensiz, sevgisiz ve duasýz býrakma beni...